Mindblown: a blog about philosophy.

Trochę to smutne, że Polacy wstydzą się rozmów o pogodzie. U Brytyjczyków to wątek w dobrym tonie. Nas mówienie o pogodzie wpędza nas w kompleksy. Szkoda, szkoda…

Są przyjemności fizjologiczne, uważane za niższe w stosunku do tych z czubka piramidy. Każdy myślący ubiera je i ozdabia, żeby nie wyjść na prostaka. To ładne. Może dlatego z taką ulgą śmiejemy się z „kurw”, „chujów”, bekania i pierdzenia w komediach i kabaretach. Ufff jak dobrze, że można się na legalu pośmiać! Jak to rozluźnia…

„Kiedy podejmuję się jakiegoś zadania na przekór losowi i wbrew wszystkim, czasami drżę na myśl o tym, że to właśnie kocham najbardziej”. Amelia Earhart   Twierdziła, że samolocik w dzieciństwie coś jej szepnął do ucha. W pełni ją rozumiem i lubię ją za wszystko (oprócz ostatniego lotu). Nie będę nigdy pilotką, ale mam swoje π…

Nie lubię upałów i nie dogaduję się z ludźmi, którzy lubią upały. – Ale cudowna pogoda, 34 stopnie! – No to cześć. Coś w tym stylu. Ale bez upału nie byłoby tego magicznego momentu rano, kiedy idę do auta. Na stopach tylko parę paseczków, więc kiedy wchodzę na trawnik czuję zimne krople rosy na palcach.…

Kapsel upadający na beton. Potem drugi. Dwa piwa w lesie pełnym ciszy. I tylko echo naszych myśli, ukrytych dla drzew, dla wędkujących żuli i dla zeschniętej żaby. – A jak nas ktoś zobaczy?

Zapach słońca i trawy, szuranie plastikowych kółek rowerka o żwir przed garażem. Kółka zataczają koła. Dzieci bawiące się na podwórku to głos z przeszłości i przyszłości.

Wielu pisarzy i poetów dawało się uwieść rozmaitym ideologiom… Grass był młodym chłopcem, gdy uległ urokowi faszyzmu, pisze o tym we wspomnieniach „Przy obieraniu cebuli”. Nie chcę niczego usprawiedliwiać, mam po prostu ochotę wrócić do tej książki, by przypomnieć sobie, że warto, warto „oceniać” twórczość i biografię osobno – jeśli oczywiście czujemy się na siłach…

Wszystko, co znam, jest w czasie. A co jest poza czasem? Dawid Grosman książką „Poza czasem” opisuje nieopisywalne. – Z całego świata napływały kondolencje, także od wybitnych pisarzy. I wszyscy twierdzili, że brakuje im słów. Mi też słowa wydawały się wtedy za wąskie. Chciałem wyć do utraty głosu, biec na koniec świata – tak wspominał…

Każdy mój poranek jest najszczęśliwszym porankiem.

It’s boring until it’s not :)