Pogmatwani

Urszula, ta dawna Urszula…

„Ja znam naszą miłość pełną burz,
czasem tnie w obie strony tak jak nóż
i głęboko rani ciebie, mnie.
Razem ciężko żyć – osobno źle.
Chyba zawsze już
tak będziemy pogmatwani.
Wspólny adres, nasze dzieci, sny,
pomóż mi odnaleźć tamte dni.

Pomóż mi kochać,
wyryj w moim sercu siebie”


Opublikowano

w

przez

Tagi: