Dostałam odpowiedź na pytanie, które nie tak przecież dawno zadałam swojemu życiu. Znałam tą odpowiedź, ale teraz -kiedy wiem, ze miałam rację – czuję się jakby ptaki we mnie ulatywały pod niebo. Nawet nie wiedziałam, że ciągle były uwięzione przez brak potwierdzenia.
Teraz wydaje mi się, że to już Wszystko, co życie pozwoliło mi zobaczyć w jego wielkich oczach.
Życzę Wam klarowności nieba i lekkości wiatru – to dopiero daje siłę, żeby słońce świeciło.