A zatem teraz
Uśmiechać się mimo
Wszystko trzeba
Bo nawet chmura lubi
Spalić w słońcu
Każdą szarą kroplę
Bo nawet deszcz zawstydza burzę
Taplając się wesoło w butach. Człowiek
Grzmotami rzuca na boki
Ale za chwilę się śmieje
I oddala każdy wielki i mały
Żal i niepokój. Teraz czas na szeroki
Uśmiech na twarzy.
Tja, wiersze mają to do siebie, że w co drugiej linijce jest jakieś krypto ;)